برنستاین بی نظیر

موسیقی داستان وست ساید (۱۹۵۷)، از برجسته‌ترین نمایش‌های موزیکال محبوب، ساختهٔ لئونارد برنستاین (۱۹۹۰ - ۱۹۱۸) است، موسیقیدانی که گستردگی و تنوع فعالیت‌های او حیرت‌انگیز و استثنائی است. او که از بزرگان فرهنگ سدهٔ بیستم به‌شمار می‌آید، از رهبران تراز اول ارکستر، پیانیست، آفرینندهٔ آثار ارکستری و آوازی، و نیز مؤلف و مدرسی بود که حضورش در برنامه‌های تلویزیونی، سبب گسترش آگاهی میلیون‌ها تن نسبت به موسیقی شد. برنستاین در شهر لارنس ماساچوست زاده شد، در دانشگاه هاروارد تحصیل را به پایان رساند و در انستیتو کرتیس (Curtis Institute) فیلادلفیا به فراگیری پیانو و رهبری ارکستر پرداخت در ۱۹۴۳ به سِمَت دستیاری رهبر ارکستر فیلارمونیک نیویورک منصوب شد. اندکی بعد، برونو والتر رهبر مهمان ارکستر فیلارمونیک نیویورک بیمار شد. و برنستاین بیست‌وپنج ساله به‌جای او و بدون هیچ تمرینی با ارکستر و فقط با چند ساعت مطالعهٔ پارتیتورها بر سکوی رهبری قرار گرفت. این کنسرت موفق که از رادیو در سراسر ایالات‌متحد پخش می‌شد، در صفحهٔ اول نیویورک تایمز به‌عنوان 'یک حادثهٔ هیجان‌انگیز در موسیقی' ستوده شد و سرآغاز فعالیت چشمگیر برنستاین در حرفهٔ موسیقی بود.

برنستاین می‌گوید: 'دلم گواهی می‌دهد که هر کاری بنویسم، در هر زمینه‌ای که باشد، در هر واقع به ‌نوعی موسیقی تئاتر است' .   توصیفی که برنستاین در این جمله از کارش به‌دست داده است به واقع نه فقط در نمایش‌های موزیکال، اپرا، باله‌ها و قطعهٔ نمایشی مس (Mass) ،(۱۹۷۱)، که همچنین در اثر کُرال او به‌نام مزامیر چیچستر (Chichester Psalms) ،(۱۹۶۵) و سه سنفونی برنامه‌ای او - از میا (Jeremiah) ،(۱۹۴۲)، عصر اضطراب (۱۹۴۹)، (The Age of Anxiety) و کادیش (Kaddish)، (۱۹۶۳) - که اولی و سومی شامل آواز و دارای متن‌های عبری یا آرامی (Aramaic) هستند نیز مصداق دارد. موسیقی برنستاین به‌وضوح تونال است، سنکوپ‌ها و وزن‌های مختلط به آن جان بخشیده‌اند و با جاز و ریتم‌های رقص آمیخته است. او نیز مانند استراوینسکی و کوپلند، که هر دو بر او تأثیر داشته‌اند، بال‌هائی بسیار موفق آفریده است که از آن میان می‌توان (Fancy Free (۱۹۴۴ و (Fasimile (۱۹۶۴ را برشمرد. در نمایش‌های موزیکال او همچون Wonderful Town ،(۱۹۴۴) On the Town (سال ۱۹۵۳) و داستان وست‌ ساید (۱۹۵۷) رقص نقشی مهم و دراماتیک دارد. برنستاین از عهدهٔ انجام کاری سترگ و دشوار برآمده و آن پل زدن میان دو جهان موسیقی 'جدی' و 'مردم‌پسند' است. او در ۱۹۹۰ درگذشت و مرگش مایهٔ اندوه دوستداران موسیقی در سراسر جهان شد.